-
1 dokumencik
m dim. (G dokumenciku) pot. 1. (urzędowy) document, paper 2. zw. pl (stwierdzający tożsamość) document zw. pl, paper zw. pl- kontrola drogowa, dokumenciki proszę traffic check, can I see your papers, please?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dokumencik
-
2 dokumen|t
m (G dokumentu) 1. (urzędowy) document- tajny dokument a secret document- dostarczyć niezbędne dokumenty to hand in the necessary documents a. documentation- wystawić/podpisać dokument to issue/sign a document2. (zapis informacji) document; (naukowy, historyczny) record- pisane dokumenty o niektórych dawnych prorokach written records concerning certain ancient prophets3. (świadectwo) evidence U, proof U- zdjęcia są wstrząsającym dokumentem tamtych dni the photographs are an appalling record of those times- jego książka jest dokumentem walki, jaką ze sobą stoczył his book documents the struggle he had with himself4. zw. pl (stwierdzający tożsamość) document zw. pl, paper zw. pl- dokumenty wozu car a. vehicle papers- kontrola dokumentów document check- lewe dokumenty pot. false papers- sprawdzić komuś dokumenty to check sb’s papers- wydać komuś dokumenty to issue sb with documents a. papers5. sgt pot. (film) documentary (film) 6. Komput. document- □ dokument epoki true testimony of the timesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dokumen|t
См. также в других словарях:
tożsamość — ż V, DCMs. tożsamośćści, blm «bycie tym samym; identyczność» Tożsamość cech. Sprawdzić tożsamość osób. Udowodnić swoją tożsamość. ∆ Dowód tożsamości «dokument stwierdzający tożsamość danej osoby, np. paszport, dowód osobisty» ∆ Tymczasowe… … Słownik języka polskiego
dowód — m IV, D. dowódwodu, Ms. dowódwodzie; lm M. dowódwody 1. «okoliczność, rzecz dowodząca czegoś, przemawiająca za czymś, świadcząca o czymś, wskazująca na coś; oznaka czegoś, potwierdzenie, uzasadnienie, świadectwo» Dowód wdzięczności, zaufania,… … Słownik języka polskiego
legitymacja — ż I, DCMs. legitymacjacji; lm D. legitymacjacji (legitymacjacyj) «dokument stwierdzający tożsamość osoby, jej miejsce pracy, zawód, przynależność do organizacji itp.» Legitymacja partyjna, służbowa, studencka, szkolna. Wyrobić sobie legitymację.… … Słownik języka polskiego
osobisty — osobistyści 1. «odnoszący się do danej osoby, będący własnością danej osoby, właściwy danej osobie; własny, prywatny» Bagaż osobisty. Sekretarz osobisty. Osobisty czar. Zapomnieć osobistych uraz. Mieć do kogoś sprawę osobistą. Przyjść do kogoś w… … Słownik języka polskiego
paszport — m IV, D. u, Ms. paszportrcie; lm M. y «dokument osobisty stwierdzający tożsamość danej osoby, uprawniający ją do wyjazdu poza granice państwa i przebywania tam; dawniej także: dowód osobisty» Dostać, otrzymać, prolongować paszport. Starać się o… … Słownik języka polskiego
paszport — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D u, Mc. paszportrcie {{/stl 8}}{{stl 7}} dokument stwierdzający tożsamość i obywatelstwo danej osoby, wydawany przez upoważnione do tego organy państwowe, uprawniający do przekroczenia granicy państwa; dawniej w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dokument — m IV, D. u, Ms. dokumentncie; lm M. y 1. «pismo urzędowe, akt spisany w celu stwierdzenia jakiejś okoliczności, np. nadania czegoś, zawarcia umowy o coś, zobowiązania do czegoś itp.» Dokument notarialny. Dokument erekcyjny szpitala. 2. «dowód,… … Słownik języka polskiego